Czubajka kania

Czubajka kania, sowa, kania (Macrolepiota procera) to gatunek jadalnego grzyba z rodziny pieczarkowatych. Ma orzechowy smak i zapach. Jadalne są tylko kapelusze, które przyrządza się jak kotlety w panierce. To grzyb o wyśmienitym smaku.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie w świetlistych lasach liściastych, rzadziej iglastych, a także na łąkach na skrajach lasów.

Owocniki pojawiają się od lipca do października.

Morfologia i anatomia

Kapelusz ma 10-25 cm średnicy. Trzon ma 15-30 cm wysokości.

Kapelusz szarawy, jasnobrązowy, pokryty łuskami. Kształt najpierw pałeczkowaty, później wypukły i rozpostarty.

Blaszki wolne, białawe, gęsto rozmieszczone.

Miąższ jest biały i delikatny.

Trzon białawy z ciemniejszymi łuseczkami, układającymi się w zygzaki. Jest długi, ma cylindryczny kształt i bulwiastą podstawę. Dobrze widoczny podwójny pierścień, który z łatwością się przesuwa.

Podobne gatunki

Kania przypomina także jadalne czubajkę czerwieniejącą i czubajkę beżową. Jedna z odmian czubajki czerwieniejącej powoduje zatrucia. Czubajka czerwieniejąca przy skaleczeniu blaszek i miąższu zabarwia się na kolor czerwony.

Kania jest także podobna do dużo mniejszej i wydzielającej przykrą woń czubajeczki ostrołuskowej.

Rozmnażanie

Zarodniki białe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Pytania

Jak odróżnić kanię od muchomora sromotnikowego?

Muchomor sromotnikowy i kania są do siebie nieco podobne w przypadku bardzo młodych owocników. Lepiej więc zbierać dojrzałe okazy kani. Muchomor ma zielonkawy odcień, a kania brązowy. Pierścień kani przesuwa się po trzonie. Muchomor ma podstawę trzonu w pochwie. Kania jest większa i nie ma gładkiego kapelusza.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●	●			Okres występowania owocników czubajki kani.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Cechy

Środowsko

lasy iglaste
łąki
lasy liściaste

Jadalność

gatunek jadalny

Inne cechy

saprofit

Pokrewne gatunki grzybów

Czernidłak kołpakowaty
Coprinus comatus

Czernidłak pospolity
Coprinus atramentarius

Czubajka czerwieniejąca
Chlorophyllum rhacodes

Pieczarka polna, pieczarka łąkowa
Agaricus campestris

Pieczarka biaława, pieczarka polowa
Agaricus arvensis

Pieczarka karbolowa, pieczarka żółtawa
Agaricus xanthodermus

Pieczarka miejska
Agaricus bitorquis

Czernidłak błyszczący
Coprinus micaceus

Czernidłak gromadny
Coprinus disseminatus

Czubajeczka cuchnąca
Lepiota cristata

Czubajeczka ostrołuskowa
Lepiota aspera

Pieczarkowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Hans E.Laux - Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich - Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
Markus Fluck - Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015