Mroczek posrebrzany
Mroczek posrebrzany (Vespertilio murinus) to nietoperz z rodziny mroczkowatych, z charakterystycznymi, srebrzystymi końcówkami włosów na grzbietowej stronie ciała. Strona brzuszna jest jasna. Błony lotna, uszy oraz przednia część głowy są czarne.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© Joachim Neumann - Fotolia.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
Gatunek występuje w Europie i Azji. W Polsce obecny na terenie całego kraju. Preferuje schronienia w budynkach.
Tryb życia i zachowanie
Poluje nad wodami i na otwartym terenie. Zimuje często w szczelinach wysokich budynków. Na łowy wylatuje od pół godziny do godziny po zachodzie słońca. Zimowanie trwa od listopada do marca. Odbywa się samotnie lub w niewielkich grupach. Nietoperz ten odbywa sezonowe wędrówki na niewielki odległości.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 27-31 cm, długość ciała 4,5-6,5 cm. Ciężar ciała wynosi 8-23 g.
Pożywienie
Mroczek posrebrzany poluje głównie na muchówki. Łapie je w locie.
Rozmnażanie
Nietoperze te tworzą od maja do sierpnia kolonie rozrodcze w szczelinach budynków. Gody odbywają się od września do końca grudnia. Młode rodzą się w czerwcu.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Gatunek ten jest w Polsce objęty ochroną prawną.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | Rodzą się młode mroczka posrebrzanego. | |||||||||||
| ● | ● | ● | ● | ● | Okres zimowania mroczka posrebrzanego. | |||||||
| ● | ● | ● | ● | Mroczek posrebrzany tworzy kolonie lęgowe. |
Pokrewne gatunki ssaków
Czy tylko nietoperze używają echolokacji?
Echolokacja jest to zdolność do określania położenia obiektów w przestrzeni na podstawie echa akustycznego. Czy tylko nietoperze widzą w ciemności w ten sposób?
© medianauka.pl, 2018-12-27, GAT-16136
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
