Kozioł śnieżny, koza śnieżna

Kozioł śnieżny, koza śnieżna (Oreamnos americanus) to spokrewniony z kozicą gatunek ssaka z rodziny krętorogich o białej lub żółtobiałej sierści. Zarówno samiec jak i samica nosi lekko zakrzywione ku tyłowi rogi o długości 25 cm.

© Corel

Nazwa gatunku

Kozioł śnieżny, koza śnieżna (Oreamnos americanus)

Nazwy obce

angielska: Mountain Goat, Rocky Mountain Goat
niemiecka: Schneeziege
czeska: Kamzík bělák
francuska: Chèvre des montagnes Rocheuses
hiszpańska: Cabra blanca

Pierwsze opisanie gatunku

(de Blainville, 1816)

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - nie;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Długość: od 130 cm do 160 cm
Długość ogona: 20 cm
Ciężar: od 75 kg do 140 kg

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Parzystokopytne (Artiodactyla)
Rodzina: Krętorogie, pustorożce, wołowate (Bovidae)

Występowanie i środowisko

Góry Skaliste i sąsiednie pasma w Ameryce Północnej. Zamieszkuje skaliste tereny górskie, na wysokości 2000-4000 m n.p.m. Zwykle występuje na granicy wiecznego śniegu.

Tryb życia i zachowanie

Samce żyją samotnie. Tworzy stada liczące 15-20 sztuk zimą i 4-5 latem. Odporny na bardzo trudne warunki klimatyczne i brak pokarmu. Ponieważ nie może się obyć bez wody, występuje zwykle blisko źródeł.

Kozioł górski jest bardzo zręczny.

Pożywienie

Trawy, porosty, pędy krzewów i drzew.

Rozmnażanie

Okres godowy przypada na listopad. Samica rodzi zwykle 1-2 młode. Młode już po 30 minutach jest samodzielne. Pozostaje z matką przez lato.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2012-12-31, GAT-229