Cyjon rudy
Cyjon rudy, cyjon (Cuon alpinus) to ssak drapieżny z rodziny psowatych o futrze w kolorach żółto-brązowo-szarym w okresie zimowym i brązowym w okresie letnim. Osobniki, które żyją w cieplejszych rejonach mają przez cały rok sierść żółto-brązową.
Występowanie i środowisko
Obszar występowania cyjona to środkowa i południowo-wschodnia część Azji. Niegdyś zamieszkiwał całą Europę.
Tryb życia i zachowanie
Cyjon rudy prowadzi dzienny tryb życia. Chroni się w jaskiniach i norach po innych ssakach. Żyje w stadach do 30 osobników. Poluje w stadzie.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 110 cm, ogona - 50 cm. Ciężar ciała waha się od 14 kg do 21 kg.
Pożywienie
Cyjony zjadają jelenie, piżmowce, kozy, owce, antylopy.
Rozmnażanie
Samica po ciąży trwającej 60 dni rodzi zwykle 2-6 młodych.
Ochrona i zagrożenia EN
Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Cyjony potrafią upolować tygrysa, panterę, bawoła lub niedźwiedzia.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Cuon a. alpinus, (Pallas, 1811)
- Cuon a. hesperius, (Afanasjev and Zolotarev, 1935)
- Cuon a. sumatrensis, (Hardwicke, 1821)
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Canis alpinus Pallas, 1811
Pokrewne gatunki ssaków
- lis rudy (Vulpes vulpes)
- jenot azjatycki (Nyctereutes procyonoides)
- fenek pustynny (Vulpes zerda)
- wilk szary (Canis lupus)
- dingo australijski (Canis dingo)
- pies domowy (Canis familiaris)
- szakal złocisty (Canis aureus)
- kojot preriowy (Canis latrans)
- lis polarny (Vulpes lagopus)
- likaon pstry (Lycaon pictus)
- lis stepowy (Vulpes corsac)
Ile śpią ssaki?
Najmniejszy ssak
Największy ssak
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Prawda i mity o kotach — quiz
Ssaki Polski — quizBibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
© medianauka.pl, 2013-03-12, GAT-346
Data aktualizacji artykułu: 2022-06-15