Czapla złotawa

Czapla złotawa (Bubulcus ibis) ma białe upierzenie, w szacie godowej wierzch głowy, pierś i część grzbietu ma żółty kolor. Dziób i nogi są żółtawe lub brązowawe.

© medianauka.pl

Nazwa gatunku

Czapla złotawa

Nazwa łacińska

Bubulcus ibis

Synonimy

Ardea ibis

Nazwy obce

angielska: Cattle Egret
niemiecka: Kuhreiher
czeska: Volavka rusohlavá
francuska: Héron garde-boeufs
hiszpańska: Garcilla bueyera, garza ganadera, garza boyera

Pierwsze opisanie gatunku

(Linnaeus, 1758)

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - nie;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - tak;
Ameryka Środkowa - tak;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Legenda

Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowania

Wielkość

Długość: od 45 cm do 51 cm
Rozpiętość skrzydeł: od 82 cm do 95 cm.

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Brodzące (Ciconiiformes)
Rodzina: Czaple, czaplowate (Ardeidae)

Jaja

Występowanie i środowisko

Ameryka Północna i Południowa. Mokradła, sawanny, pola ryżowe. Żyje w środowiskach suchszych niż inne czaple.

Tryb życia i zachowanie

Lubi towarzystwo stad bydła, bawołów, słoni. Stada dużych zwierząt płoszą duże owady, które czapla złotawa zjada. W zależności od dostępności pokarmu zaczyna migrować w jego poszukiwaniu.

Pożywienie

Zjada duże owady (koniki polne, chrząszcze).

Rozmnażanie

Gniazda zakłada na drzewach, w trzcinie. Gniazduje w koloniach, często z innymi czaplami. Samica raz w roku składa od 1 do 5 jaj. Przez około 3 tygodnie wysiaduje je wraz z samcem. Po 45 dniach młode opuszczają gniazdo.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

W Ameryce Południowej pojawiła się w 1910 roku, skąd rozpoczęła migrację na północ i południe. Dziś jest dość liczna w obu Amerykach.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2013-05-17, GAT-517