Czapla złotawa
Czapla złotawa (Bubulcus ibis) ma białe upierzenie, w szacie godowej wierzch głowy, pierś i część grzbietu ma żółty kolor. Dziób i nogi są żółtawe lub brązowawe.
Występowanie i środowisko
Ameryka Północna i Południowa. Mokradła, sawanny, pola ryżowe. Żyje w środowiskach suchszych niż inne czaple.
Tryb życia i zachowanie
Lubi towarzystwo stad bydła, bawołów, słoni. Stada dużych zwierząt płoszą duże owady, które czapla złotawa zjada. W zależności od dostępności pokarmu zaczyna migrować w jego poszukiwaniu.
Pożywienie
Zjada duże owady (koniki polne, chrząszcze).
Rozmnażanie
Gniazda zakłada na drzewach, w trzcinie. Gniazduje w koloniach, często z innymi czaplami. Samica raz w roku składa od 1 do 5 jaj. Przez około 3 tygodnie wysiaduje je wraz z samcem. Po 45 dniach młode opuszczają gniazdo.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
W Ameryce Południowej pojawiła się w 1910 roku, skąd rozpoczęła migrację na północ i południe. Dziś jest dość liczna w obu Amerykach.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-05-17, GAT-517