Gęś krótkodzioba
Gęś krótkodzioba (Anser brachyrhynchus) to ptak z rodziny kaczkowatych zaliczany do gęśców, przypominający gęś zbożową. W odróżnieniu jednak o niej ma bardzo krótki dziób, krótką szyję. Na dziobie znajduje się charakterystyczna różowa przepaska. Nogi różowe. Grzbiet i szyja mają popielaty kolor. Boki ciemnobrunatne.
Występowanie i środowisko
Gęś krótkodzioba gniazduje na dalekiej północy (Grenlandia, Islandia, Wyspy Svalbard). Zimuje w Europie, na wybrzeżu Morza Północnego, regularnie jest też notowana w Polsce.
Tryb życia i zachowanie
Gęś ta łączy się w pary na całe życie. Tworzy stada. Obserwacja w Polsce możliwa w okresie od kwietnia do połowy września.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 60-75 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 135-160 cm, a ciężar ciała 1,8-3,3 kg.
Pożywienie
Zjada trawę, rośliny zielne, zboża, rośliny okopowe.
Rozmnażanie
Gniazduje zwykle na stokach, klifach, pośród skał. Samica składa zwykle od 3 do 6 jaj. Kopulacja ma miejsce już podczas wędrówki na miejsca rozrodu. Zniesienie następuje w maju, pod koniec miesiąca. wysiaduje tylko samica przez 26-27 dni. Samiec pilnuje samicy.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega ochronie ścisłej.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2019-05-05, GAT-5916 Opis Okres występowania w Polsce gęsi krótkodziobej.Kalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ● ● ● ● ◂ ● ● ●