Podgrzybek złotopory

Podgrzybek złotopory, podgrzybek złotawy (Xerocomellus chrysenteron) to gatunek jadalnego grzyba z rodziny borowikowatych, bardzo smaczny ale mało trwały.

Występowanie i środowisko PL

Występuje dość często w lasach iglastych i liściastych.

Owocniki pojawiają się od lipca do listopada.

Morfologia i anatomia

Kapelusz ma 3-10 cm średnicy. Trzon ma 3-10 cm wysokości.

Kapelusz ma kolor żółtawy lub brązowy, często z odcieniem oliwkowym lub nawet czerwonawym. Wierzch często popękany, zamszowy.

Rurki i pory żółtawe, siniejące pod naciskiem. Pory dość duże.

Miąższ jest żółtobiały, po przekrojeniu lekko niebieszczejący.

Trzon żółtawy i czerwony (nie zawsze), cylindryczny, zazwyczaj ze zgrubiałą podstawą.

Podobne gatunki

Przypomina podgrzybka czerwonawego, zajączka. Można go też pomylić z trującym borowikiem żółtoporym (grubotrzonowym).

Rozmnażanie

Zarodniki brązowawe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

To jeden z najszerzej rozpowszechnionych na świecie jadalnych gatunków grzybów rurkowatych.

Pytania

Czy podgrzybek złotopory jest jadalny?

Tak.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●	●	●		Okres występowania owocników podgrzybka złotoporego (złotawego).

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Cechy

Środowsko

lasy iglaste
lasy liściaste

Jadalność

gatunek jadalny

Pokrewne gatunki grzybów

Borowik ceglastopory
Boletus luridiformis

Borowik szatański
Boletus satanas

Maślak sitarz
Suillus bovinus

Maślak żółty
Suillus grevillei

Borowik ponury
Boletus luridus

Borowik szlachetny
Boletus edulis

Goryczak żółciowy, szatan
Tylopilus felleus

Borowik usiatkowany
Boletus reticulatus

Podgrzybek brunatny
Xerocomus badius

Podgrzybek zajączek
Xerocomus subtomentosus

Borowik żółtopory
Boletus calopus

Koźlarz babka, kozak
Leccinum scabrum

Koźlarz czerwony, kozak czerwony
Leccinum aurantiacum

Maślak pstry
Suillus variegatus

Piaskowiec modrzak
Gyroporus cyanescens

Borowik sosnowy
Boletus pinophilus

Borowikowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Hans E.Laux - Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
Markus Fluck - Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015