
Podgrzybek złotopory
Podgrzybek złotopory, podgrzybek złotawy (Xerocomellus chrysenteron) to gatunek jadalnego grzyba z rodziny borowikowatych, bardzo smaczny ale mało trwały.
Występowanie i środowisko PL
Występuje dość często w lasach iglastych i liściastych.
Owocniki pojawiają się od lipca do listopada.
Morfologia i anatomia
Kapelusz ma 3-10 cm średnicy. Trzon ma 3-10 cm wysokości.
Kapelusz ma kolor żółtawy lub brązowy, często z odcieniem oliwkowym lub nawet czerwonawym. Wierzch często popękany, zamszowy.
Rurki i pory żółtawe, siniejące pod naciskiem. Pory dość duże.
Miąższ jest żółtobiały, po przekrojeniu lekko niebieszczejący.
Trzon żółtawy i czerwony (nie zawsze), cylindryczny, zazwyczaj ze zgrubiałą podstawą.
Podobne gatunki
Przypomina podgrzybka czerwonawego, zajączka. Można go też pomylić z trującym borowikiem żółtoporym (grubotrzonowym).
Rozmnażanie
Zarodniki brązowawe.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
To jeden z najszerzej rozpowszechnionych na świecie jadalnych gatunków grzybów rurkowatych.

Pytania
Czy podgrzybek złotopory jest jadalny?
Tak.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2021-02-13, GAT-639010 OpisKalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ● ● ● ● ● Okres występowania owocników podgrzybka złotoporego (złotawego).
Cechy
lasy iglaste
lasy liściaste


gatunek jadalny

Pokrewne gatunki grzybów
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Hans E.Laux - Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
- Markus Fluck - Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015